نجوا

از ماست که بر ماست!

چند هفته قبل، با خانواده به اصفهان رفتم.می‌خواستم بچه‌ها با آثار تاریخی نصف جهان آشنا شوند. چند روزی ماندیم و از چند بنا و اثر تاریخی دیدار کردیم.یکی از آن آثار تاریخی، کاخ و عمارت چهل ستون بود. در تالار مرکزی عمارت چند تابلوی نقاشی قرار دارد که ظاهراً از آثار دوران قاجاریه است. تابلوهایی که مربوط می‌شد به چند رویداد تاریخی ایران چون جنگ شاه اسماعیل صفوی با اوزبکان و نبرد او با عثمانیان در چالدران، پذیرایی شاه طهماسب صفوی از همایون بابری که برای بازپس گیری حکومت از دست رفته‌اش به دربار صفویان پناهنده شده بود، نبرد کرنال و... . در پای هر تابلو توضیحی نوشته شده بود تا بازدید کنندگان حداقل اطلاعی درباره ٔ موضوع تابلوهای نقاشی داشته باشند. با کمال تعجب، در تابلوی مربوط به نبرد شاه اسماعیل صفوی با اوزبکان این توضیح نوشته شده بود:«جنگ بین شاه اسماعیل اول و شیبک خان ازبک، فرمانروای ازبکستان در سال 916» است هجری قمری در منطقهٔ طاهرآباد مرو که به پیروزی شاه اسماعیل اول انجامید». نوشتهٔ پای تابلو برایم بسیار شگفت‌انگیزبود؛ مگر از این بهتر می‌شد سرود به مستان آموخت! مگر در قرن دهم هجری قمری اوزبکستانی وجود داشته است؟ اگر دیگران چنین بنویسند جای شگفت‌زدگی نیست؛ به هر حال می‌خواهند برای خود سابقه‌ٔ تاریخی جعل کنند نامی تازه زاد را به عمق تاریخ ببرند. ولی، چرا خود ما چنین می‌کنیم؟ به سراغ مسؤولان کاخ‌موزه رفتم و موضوع را برایشان توضیح دادم. آن‌ها هم پذیرفتند که اشتباه شده است و باید آن نوشته را اصلاح کرد. پس از چند هفته از گذشت آن روز و آن تذکر، از یکی از دوستان عزیز اصفهانیم خواستم از چهل ستون بازدیدی کند و نوشته‌ٔ پای تابلوی مور نظررا برایم بخواند که این لطف را در حق من روا اشت و در همین جا از او تشکر می‌کنم). دریافتم که انتظار بیجای من برآورده نشده است.شاید این نکته را دیگر بازدید کنندگان هم بارها و بارها به به مسؤولان گفته باشند و پاسخشان همین بوده باشد که من یافتم. باری، درک اهمیت موضوع، ظاهراً کار سخت و پیچیده‌ای بوده است؛چون نیک نظر کرد پر خویش در آن دید گفتا زکه نالیم که از ماست که بر ماست

پنجشنبه ۲۸ تير ۱۳۸۶ ساعت ۱:۴۳