نجوا - شراب مکتوب

به اقتفا و اقتدای بر استاد محمد آصف فکرت و ترانک ایشان، غزلکی تقدیم می شود: دو جرعه از غــــزل تازه‌ام بزن خوب استبنوش جـــام غزل را، شــراب مکتـوب است دو قطـــره غم، کمی اندوه در غزل بـد نیستغمـــی که چاشنی چشــــم‌های مرطـوب است نه رنــج می‌دهــدت نـــــــه خمــــار بی‌درمانبخوان و باز بخوان، این شراب مرغوب است غزل نه نان، نه شراب است تــــرجمان دل استاگرچه زخمی و محزون، اگرچه مصلوب اسـت

دوشنبه ۱ مرداد ۱۳۸۶ ساعت ۵:۲۶

علی طباطبائی یزدی

۱۰ شهريور ۱۳۸۶ ساعت ۱۸:۴۴

جناب آصف فکرت، در یادداشت خود تواضع فرمودند وگرنه ترانک را که خود فی نفسه دلالت بر تصغیر ندارد و صورتی است از ترانه ـ شاید چنان که در خانک و آینک و... گویا از پارسی میانه به فارسی دری به صورت خانه و آینه به میراث رسیده است ـ و این ظرافت طبع استاد فکرت بوده است که با «لندی» و دلالت آن بر کوتاهی، «ترانک» را که صورت و فرم تصغیر ترانه را دارد استفاده کرده اند. و غزلک جایی برای اقتفای ترانک ندارد.

آصف

۳۰ مرداد ۱۳۸۶ ساعت ۱۰:۳۷

دوست دانشمند گرامی جناب دکتر منفرد، احترامات مرا خواهید پذیرفت. به خاطر دیر رسیدن پوزش می خواهم.
از غزل دلنشین شما محظوظ شدم و از عنایتتان متشکرم. در مورد ترانک باید عرض کنم که این واژه را برای "لندَی" که یک "نوع" یا ژانر ادبی زبان پشتو و به معنای "کوتاه" است، هنگام گزیینش و ترجمۀ کتابی به همین نام " لندی - ترانکهای مردمی پشتو" که به همت نشر هشتم در مشهد چاپ شد، برگزیدم و بعید نیست که پیش از آن نیز کاربرد داشته بوده باشد. اما اکنون دوستان بسیار این واژه را به کار می برند و بنده نیز از آن استفاده می نماید. شاد و موفق باشید و طبع خوشتان همچنین و همیشه خوش باد. با احترام مجدد